Naučnici su sastavili najstarije porodično stablo na svijetu pomoću DNK izvučenog iz ljudskih kostiju sahranjenih u grobnici staroj 5.700 godina u Kotsvoldsu u Velikoj Britaniji.
Analiza DNK sahranjenih u grobnici staroj 5.700 godina u Kotsvoldsu u Velikoj Britaniji, pokazala je da su ti ljudi bili članovi pet kontinuiranih generacija jedne proširene porodice.
Većina pronađenih u grobnici potiču od četiri žene koje su sve imale djecu sa istim muškarcem.
Pravo korišćenja grobnice zasnivalo se na porijeklu od jednog čovjeka.
Ljudi su sahranjivani u različitim dijelovima grobnice na osnovu srodstva sa majkom iz prve generacije.
Ovo sugeriše da su žene prve generacije imale značajno mjesto u društvu i sjećanjima ove zajednice. Neolitska grobnica ima dvije komore u obliku slova L, jednu okrenutu ka sjeveru, a drugu prema jugu.
„Dvije žene i sva njihova djeca su u južnoj komori – a onda i njihova djeca do pete generacije“, objasnio je koautor studije prof. Dejvid Rajh, sa Harvardske medicinske škole u Bostonu (SAD) koji je predvodio istraživanje grobnica, prenosi BBC.
„Druge dvije žene i njihova djeca su sahranjivani u sjevernoj komori – iako neki od njih prelaze i u južnu komoru, vjerovato jer se sjeverna komora popunjavala“.
Dr Kris Fauler sa Univerziteta Njukasl u Velikoj Britaniji, prvi autor i vodeći arheolog studije, rekao je: „Ovo istraživanje ima širi značaj jer može da nam pomogne u analizi drugih neolitskih grobnica. Može da nam pomogne da shvatimo kako je srodstvo uticalo na položaj grobova u tim grobnicama.“
Grobnica datira iz važnog perioda, neposredno nakon što je u Britaniju uvedena poljoprivreda od strane ljudi čiji su se preci – nekoliko hiljada godina ranije – proširili Evropom iz Anadolije (moderna Turska) i Egejskog mora.
„Nadajmo se da će ovo biti prva od mnogih takvih studija“, rekao je profesor.
Nestale žene
U grobnici su sahranjene i dvije žene iz porodice koje su umrle u djetinjstvu, ali je primjetno potpuno odsustvo odraslih ćerki što sugeriše da su njihovi posmrtni ostaci bili smješteni ili u grobnice partnera sa kojima su imale djecu, ili negdje drugde.
„Postoje ‘nestale’ žene. Dakle, pitanje je – ako su se muškarci i žene rađali približno istom stopom – gdje su onda ćerke. To je misterija“, rekao je profesor Rajh.
„Da li su ljudi tada kremirani? Da li se ljudi sahranjivali na različite načine u prirodi ili vidimo samo one koji su imali određeni društveni status?“
Dok grobnica daje dokaze poliginije – kada muškarci imaju djecu sa više žena – ona takođe pokazuje da je poliandrija bila široko rasprostranjena, odnosno da su žene imale djecu sa više muškaraca.
Različite žene koje su imale djecu sa jednim muškarcem obično nisu bile u srodstvu jedna sa drugom. U slučajevima kada su se žene imale djecu sa više muškaraca, ti muškarci su obično bili bliski rođaci.
Injigo Olalde, sa Univerziteta Baskija u Španiji, koji je bio vodeći genetičar studije, rekao je: „Odlično očuvana DNK u kostima ljudi iz grobnice i korišćenje najnovijih tehnologija, omogućilo nam je da rekonstruišemo porodično stablo. Mi ga sada analiziramo da bismo razumeli više o društvenoj strukturi ovih drevnih grupa.“
Studija je objavljena u recenziranom časopisu Nature.
