Srpski pravnik, istoričar i jedan od najvećih srpskih intelektualaca Slobodan Jovanović /1869-1958/ umro je na današnji dan 1958. godine.
Slobodan Jovanović bio je profesor Univerziteta u Beogradu, predsjednik Srpske kraljevske akademije i najznačajniji srpski pravni pisac i teoretičar države u 20. vijeku.
Jovanović je, nakon okupacije zemlje 1941. godine, sa kraljem i Vladom Kraljevine Jugoslavije otišao za London.
Bio je predsjednik emigrantske jugoslovenske Vlade, a poslije rata je, u odsustvu, osuđen na 20 godina robije na procesu generalu Dragoljubu Draži Mihailoviću. Umro je u emigraciji u Velikoj Britaniji.
Jovanovićeva vlada imenovala je četničkog vođu Dražu Mihailovića za ministra vojske, vazduhoplovstva i mornarice.
Do kraja Jovanovićevog boravka na mjestu predsjednika izbjegličke Vlade Mihailović će biti prvo unaprijeđen u divizijskog, pa u armijskog generala i načelnika Vrhovne komande.
Imenovanje za ministra i unapređivanja trebala su da ojačaju Mihailovićevu poziciju u Jugoslaviji i ubrzaju savezničku pomoć.
To imenovanje komunističke vlasti nisu oprostile Jovanoviću.
Vlasti SFRJ prećutkivale su Jovanovićev rad i značaj.
Dok je u svijetu ovaj srpski intelektualac bio izuzetno cijenjen i smatran jednim od najvećih svjetskih autoriteta u teoriji ustavnog prava.
Francuski predsjednik Šarl de Gol poslao je Jovanoviću Nacrt ustava Pete republike, zamolivši ga da ga prouči i ocijeni.
Slobodan Jovanović napisao je mnoštvo studija i rasprava, a najpoznatija djela su: „O suverenosti“, „O državi“ /Osnovi jedne pravne teorije o državi/, „Ustavobranitelji i njihova vlada“, „Svetozar Marković“, „Makijaveli“, „Druga vlada Miloša i Mihaila“, „Vlada Milana Obrenovića“, „Ustavno pravo Kraljevine Srbije“, „Ustavno pravo Kraljevine SHS“ i „Vođe Francuske revolucije“.
Okružni sud u Beogradu rehabilitovao je Slobodana Jovanovića 2007. godine i proglasio ništavnom presudu Vojnog veća Vrhovnog suda FNRJ od 15. jula 1946. godine.
