Prvi svetski rat, koji je iza sebe ostavio 20 miliona poginulih i 20 miliona ranjenih, okončan je potpisivanjem primirja u ponedeljak 11. novembra 1918. godine u Francuskoj, u departmanu Oaz (Rethondes, Oise).
Primirje je potpisano u specijalnom vagonu maršala Ferdinanda Foša, usred šume blizu raskršća Retond kod grada Kompienj, u 5 sati 15 minuta ujutru. Istog jutra u 11 sati zvona širom Francuske oglasila su da je i poslednja neprijateljska sila, Njemačka, potpisala kapitulaciju, piše Blic.
Njemačku delegaciju predvodio je Matijas Ercberger, civil koga su njemački nacionalisti ubili kao „izdajnika “ u atentatu 1921. Činjenicu da se radilo o civilu, nacisti su kasnije iskoristili da poreknu da se njemačka vojska ikada predala.
U delegaciji su jos učestvovali general Fon Vinterfeldt i kapetan Fanselov. Njemačka delegacija se uputila na pregovore dva dana prije zvanične abdikacije cara Vilhelma II i 9. novembra stigla je na odredište noseći bijelu zastavu u rukama. U francuskim redovima, ponuda da se pregovara o primirju naišla je na podijeljene reakcije: predsjednik Republike Rejmon Poenkare i general Filip Peten željeli su da iskoriste vojnu prevlast na terenu kako bi silom izbacili Nijemce iz Belgije, zauzeli Njemačku i potukli neprijatelja „do nogu“.
Međutim, vrhovni komandant savezničkih snaga na Zapadnom frontu, maršal Ferdinand Foš i predsjednik vlade Žorž Klemanso, nisi bili istog mišljenja; francuska vojska je, po njima, bila isuviše iscrpljena da bi se upustala u osvajačke pohode. Osim toga, svako odlaganje konačnog riješenja uvećavalo je rizik da se boljševička Rusija namerači na Njemačku… U savezničkoj delegaciji, pored maršala Foša, sjedeli su Ser Roslin Vemis, admiral Britanske ratne mornarice i francuski general Maksim Veigan.
Umjesto predloga za primirje, kojem su se Nijemci nadali, Maršal Foš ih je u ime savezničkih snaga dočekao s nizom neprikosnovenih i neopozivih uslova: predaja 5.000 topova, 25.000 mitraljeza, 1.700 aviona i ratne flote. Njemačka armija je dobila petnaest dana da se povuče sa teritorije Alzasa i Lorene i 30 dana da napusti lijevu obalu Rajne. Bilo je predviđeno da potpisano primirje važi samo 36 dana, ali je ono bilo redovno obnavljano sve do zaključivanja konačnog mirovnog sporazuma u Versaju 28. juna 1919.
